Κανονισμός Ενεργειακής Αποδοτικότητας Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ)
Τα νεοαναγειρόμενα κτίρια, όπως και τα ήδη υπάρχοντα, θα υποβάλλονται σε έλεγχο από εξειδικευμένους ενεργειακούς επιθεωρητές σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού για την Ενεργειακή Αποδοτικότητα των Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) προκειμένου να πιστοποιηθεί ο βαθμός ενεργειακής τους απόδοσης. Βάσει του τελευταίου θα εντάσσονται σε επιμέρους ενεργειακές κατηγορίες και θα συμπληρώνεται το αντίστοιχο δελτίο ενεργειακής ταυτότητας, το οποίο θα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της οικοδομικής άδειας και θα καθίσταται απαραίτητο σε όλες τις δικαιοπραξίες που θα καταρτίζονται για το ακίνητο.
Ο ΚΕΝΑΚ στοχεύει:
– Στην εξοικονόμηση ενέργειας για τη θέρμανση, την ψύξη, το φωτισμό, τον αερισμό των κτιρίων μέσω του περιορισμού των ενεργειακών απαιτήσεων.
– Στην εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής και άνετης διαβίωσης στους χρήστες των κτιρίων διατηρώντας τα κατάλληλα επίπεδα θερμικής και οπτικής άνεσης.
– Στην εφαρμογή των αρχών του βιοκλιματικού σχεδιασμού συνοδευόμενες από την αύξηση της χρήσης των διατάξεων εκείνων που συμβάλλουν στην εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, παθητικά συστήματα θέρμανσης-δροσισμού κ.α.).
Οι θερμικές απώλειες του κτιρίου
Σχετικά με το μηχανισμό απώλειας θερμότητας από τα κτίρια μπορεί να σημειωθεί ότι αυτά χάνουν θερμότητα με τρεις βασικούς τρόπους:
- με αγωγιμότητα, μέσα από τους τοίχους, στέγες – δώματα, δάπεδα, γυάλινα ανοίγματα.
- με μεταφορά με την κίνηση του αέρα, μέσα από τα ανοιχτά παράθυρα ή από τους αρμούς των κουφωμάτων.
- με ακτινοβολία, από το κέλυφος του κτιρίου, όταν οι εξωτερικές θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες.
Εξοικονόμηση ενέργειας με χρήση θερμομονωτικών συστημάτων αλουμινίου
Η διασφάλιση συνθηκών θερμικής άνεσης στο εσωτερικό των κτιρίων, με την κατανάλωση της ελάχιστης δυνατής ενέργειας, προϋποθέτει τον περιορισμό των θερμικών απωλειών από την επιφάνεια των κουφωμάτων προς το εξωτερικό περιβάλλον κατά τη χειμερινή περίοδο και τη μείωση των ανεπιθύμητων θερμικών κερδών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η ροή της θερμότητας εξαρτάται από τη θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος, καθώς και από τη θερμική αντίσταση των υλικών που συνθέτουν το κούφωμα.
Συγκεκριμένα στα κουφώματα αλουμινίου, η πιο κοινή μέθοδος για να περιοριστεί η ροή της θερμικής ενέργειας είναι η προσθήκη θερμομόνωσης, δηλαδή υλικών με μεγάλη θερμική αντίσταση μεταξύ των προφίλ αλουμινίου. Οι θερμικές απώλειες ενός κουφώματος προέρχονται από τα διαφανή και αδιαφανή στοιχεία του και εξαρτώνται από το μέσο συντελεστή θερμοπερατότητας της συνολικής του επιφάνειας (υαλοπίνακας και προφίλ αλουμινίου).
Σκοπός της θερμομόνωσης στα συστήματα αλουμινίου είναι επιπροσθέτως και η αποφυγή θερμογεφυρών, δηλαδή η δημιουργία υδρατμών και υγρασίας στο εσωτερικό των κουφωμάτων, που αυξάνουν τις θερμικές απώλειες και δημιουργούν διαφορετικές θερμικές τάσεις στα επιμέρους υλικά που συνθέτουν την κατασκευή.
